W naszych lasach licznie występuje zwierzyna łowna, której głównymi przedstawicielami są jelenie, daniele, sarny i dziki. Z zwierzyny drobnej występują lisy, zające i bażanty.

Na terenie Nadleśnictwa Kędzierzyn gospodarkę łowiecką na wydzierżawionych obwodach prowadzą koła łowieckie: „Azoty", „Ryś", „Ponowa", „Knieja" oraz „Daniel" i „Łoś".  Koła te w łowisku realizują wiele zabiegów  hodowlanych polegających na ochronie i kształtowaniu środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny oraz dokarmianiu w okresach niedoboru żeru naturalnego.

Działalność  myśliwych  coraz częściej skupia się na zagospodarowaniu łowisk w celu ograniczania szkód, zarówno rolnych jak i leśnych. Zagospodarowanie łowisk polega na zakładaniu poletek, z których plonów korzysta zwierzyna, wykaszaniu łąk,  zakładaniu pasów  zaporowych,  wykładaniu karmy w paśnikach i budowie lizawek. W ramach  działalności koła łowieckie kultywują tradycje łowieckie oraz krzewią etykę i kulturę łowiecką.W ten nurt włączone jest również Nadleśnictwo w którym prężnie działa Zespół Sygnalistów Myśliwskich „Raróg".

Wszystkie zadania związane z prowadzeniem prawidłowej gospodarki łowieckiej nadzoruje Nadleśnictwo Kędzierzyn. Kontrola zagospodarowania łowisk, inwentaryzacja zwierzyny,  ustalanie łowieckich planów hodowlanych, zwal­czanie kłusownictwa to tylko niektóre z nich.

Ustalenie ilości zwierzyny bytującej na tak ogromnym obszarze jest zadaniem bardzo trudnym lecz niezmiernie istotnym dla prawidłowego prowadzenia gospodarki leśnej i łowieckiej. Inwentaryzacja zwierzyny, oprócz ustalenia liczby zwierząt występujących na danym terenie, ma za zadanie dostarczyć informacji o strukturze płci i wieku populacji danego gatunku zwierzyny.

Rzetelność inwentaryzacji jest istotna zarówno dla leśników jak i myśliwych.Dlatego od kilku lat, oprócz metody całorocznych obserwacji, wspólnie inwentaryzujemy zwierzynę metodą tzw. „pędzeń próbnych" pod patronatem Zespołu Ekologii i Łowiectwa Instytutu Badawczego Leśnictwa. Jest to jedna z najdokładniejszych metod szacowania liczebności zwierzyny w lasach, ale wymaga zaangażowania dużej liczby leśników i myśliwych.  W oparciu o zebrane materiały tworzone są roczne plany łowieckie.

Z uwagi na brak naturalnych drapieżników zachodzi konieczność wykonania odstrzału i dostosowania liczebności zwierzyny do pojemności żerowej łowiska. W ten sposób jest zachowania równowaga biocenotyczna w ekosystemie leśnym. Odstrzału dokonuje się w oparciu o regulamin polowań z zachowaniem określonych zasad uwzględniających strukturę płciową i wiekową populacji. 

Mimo bardzo dobrego zagospodarowania łowiska w ostatnich latach zaznacza się problem ze zwierzyną, która woli żerować w pobliżu skupisk ludzkich (na osiedlach, przy zakładach pracy itp.). Spowodowane to jest prawie zawsze, nęceniem zwierzyny przez mieszkańców, na skutek pozostawiania w śmietnikach pożywienia lub też celowego dokarmiania zwierzyny w miejscach do tego nieprzeznaczonych.